Κάθισα σαστισμένος μπροστά στην τηλεόρασή μου την Κυριακή παρακολουθώντας την τελευταία δόση της σειράς του BBC/Discovery “ΖΩΗ”. Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό… “ΓΙΑΤΙ επιλέχθηκε η Όπρα να αφηγηθεί!?” Φυσικά, Περίμενα να βγουν στον αέρα τα ειδικά έντομα πριν γράψω για αυτό το blog, αλλά το να ακούω την Όπρα τις τελευταίες εβδομάδες με γρατζουνίζει στο πίσω μέρος των ματιών μου. Υποθέτω ότι θα μπορούσα να είχα βγει και να αγοράσω την έκδοση του BBC με την εμβληματική φωνή του Sir David Attenborough…
Για να κατανοήσετε καλύτερα πόσο αντιπαθητική είναι η Oprah, μπορείτε να παρακολουθήσετε το το ίδιο κλιπ στο Discovery. Ποτέ δεν θεώρησα ότι η Oprah είναι κάτι που να πλησιάζει την επιστημονική σκέψη – και η χλιδάτη της υποστήριξη της Jenny McCarthy αποδεικνύει το νόημα. Για όσους δεν είναι ενημερωμένοι – McCarthy is the leading proponent of the anti-vaccination movement. You can even go as far as attributing her PR campaign to preventable deaths. I’ll have to return to this subject another time.
Back to the topic at hand. There was some incredibly stunning insect footage, and a few vignettes about insect life I might not have otherwise ever seen. It seems like the US version of Life has been slightly re-written with zero factual contribution. Basic lines are changed from “she was not in the mood” προς την “uh-oh, looks like a headache”. Seems like a step down to me, albeit a tiny one. I was also a little annoyed with the continual focus on vertebrates – birds that eat flies, bears that eat honey, lizards that mimic Carabids – and anthropomorphizing intention, π.χ. the ants “crowning achievement of large complex communities… το πιο κοντινό πράγμα στη φύση στις ανθρώπινες πόλεις”. Ενώ μπορεί να είναι αλήθεια ότι οι γιγάντιες αποικίες μυρμηγκιών μοιάζουν επιφανειακά με ανθρώπινες πόλεις, δεν θα τους έλεγα “κορυφαίο επίτευγμα των εντόμων”. Μυαλό μπερδεμένο στην πολυπλοκότητα, ναί – αλλά επισκιάζοντας άλλες μη κοινωνικές προσαρμογές? Όλα αυτά καταλήγουν σε μια λανθασμένη υπόθεση ότι η εξέλιξη προσπαθεί για ανθρώπινες ιδιότητες και είναι κατευθυντική.
Αλλά τίποτα για να είναι υπερβολικά επικριτικό. Δεδομένης της ποικιλομορφίας και της πολυπλοκότητας του κόσμου των εντόμων, Δεν θα ήμουν ούτε καν ευχαριστημένος με δύο εβδομάδες σταθερού πλάνα. Θα ήθελα πολύ να δω τι είχε απομείνει στο πάτωμα της αίθουσας κοπής!
I was equally mesmerized by the footage of those beetles (είναι αυτοί Chiasognathus granti?). I wonder if they are using wide-angle macro – I can’t imagine how else they are able to gain such amazing depth of field.
Your minor criticisms are certainly valid, but really the debate over directional evolution is beyond the general public’s capacity to grasp – I can live with having them still misinformed about that point if the program captivates their interest and makes them want to watch. Build respect and fascination for nature first, then worry about the details.
I blogged about the lizard/carabid mimicry thing about a year ago – go to “Contents” and look for “Tyrant ground beetles” under January 2009 (don’t want to link, because two will flag this as spam, and I’ve got a really good link in the next paragraph).
Regarding “preventable deaths”, Michael Specter touched on this in today’s edition of TED Talk Tuesdays.
I agree, at some point you just have to be happy that it’s as good as it is and might pull someone into a deeper appreciation of nature. It just bugs me (έχει) to see a valuable teachable moment slip past.
That’s a great TED video! I’ll have to re-post that soon.
Incredible video! The background music was perfect, and David is King. I laughed aloud at the final “toss”! I can’t bring myself to go watch the Oprah version (shudder).
I didn’t know that they changed the narration depending on where it was aired. Here in Aus we (ευγνομονώς) get Attenborough. I don’t think it would be a proper BBC natural history doco without him!
As for the footage, all of it is superb but one shot really has stuck at the forefront of my memory. It is the amazing slow pan timelapse shot in the plants episode. If you haven’t seen it yet, you’re in for a treat.