Mission Blue Butterfly

Mężczyzna - Marin Headlands

Podobnie jak wiele innych zwierząt miejskich, Mission Blue Butterfly (Plebejus icarioides missionensis) to taki, który jest poważnie zagrożony. Ten mały niebieski mieszka w maleńkich fragmentów siedlisk obok wielu milionów dolarów rozwoju w okolicach Zatoki San Francisco. Sto lat temu ten motyl zaczął już spadać, z setkami akrów pięknego wybrzeża zmieniającego się w rozrastające się. Dziś przybrzeżne zarośla szałwii prawie zniknęły, a resztki są opanowane przez inwazyjne rośliny i zwierzęta.

Mission Blue było jednym z pierwszych zwierząt wymienionych w ustawie o zagrożonych gatunkach, uzyskanie ochrony urzędowej w 1976. Wysiłki w ciągu ostatnich kilku lat koncentrowały się na przywracanie siedliska i błękitu wewnątrz tego – z ograniczonym sukcesem. Zanim 2009 ostatni niebieski widziany w granicach miasta był na Twin Peaks w 1997 (i prawdopodobnie lata 70. wcześniej). Dzisiaj Departament Rekreacji i Parków SF wraz z Bay Nature nieco przywrócił Mission Blue na Twin Peaks ze zdrowszych populacji na przylądkach Marin i górze San Bruno (jedyne inne miejsca, z których znany jest motyl). Myślę, że w zeszłym roku mieli około 30 osoby lecące na Twin Peaks. W tym roku liczby spadły, ale w piątek znalazłam trzy samice składające jaja na łubinie – podczas gdy te samice zostały prawdopodobnie przeszczepione kilka tygodni temu, to nadzieja na przyszłość. Niestety jedyni mężczyźni, których widziałem, byli na przylądkach Marin – i miejmy nadzieję, że w tym roku na Twin Peaks widziano mężczyzn (aż do 2011 dane).

Nie jest zaskoczeniem, okazuje się, że reintrodukcja gatunku to skomplikowana gra. Mission Blue wykorzystuje trzy gatunki żywicieli łubinu, Lupinus albifrons, formosus i różnokolorowy. Jednak utrzymanie tych rodzimych gatunków wśród inwazyjnych wymaga radykalnych środków, w tym intensywnego stosowania herbicydów (przeciwko kopru włoskiego, trawa pampasowa i miotła francuska – ale w tym 136 inne rośliny inwazyjne (Marin Flora)). Nie wiadomo, jaki wpływ mają herbicydy na rozwój larw (tylko 17% sukces od jajka do gąsienicy) lub co to robi z rodzimymi populacjami mrówek, które opiekują się gąsienicami błękitu?. Bez rodzimych mrówek gąsienice są znacznie bardziej narażone na drapieżniki, ale nawet rodzime mrówki spadają na hordy najeźdźców argentyńskich mrówek. Kolejnym kluczowym graczem jest nowo odkryty grzyb, który zabija rośliny łubinu – niszczycielskie liczby motyli w 2010.

Jeśli porównasz ten podgatunek z innymi członkami w obrębie icarioides złożonych istnieje uderzająca różnica w obfitości. Plebejus i. moroensis ze środkowego wybrzeża jest niesamowicie obfity motyl w dobrym siedlisku. Jest bardzo ograniczony, ale nie borykając się z trudnościami, jakimi jest Mission Blue. Mam nadzieję na jeden z naszych ostatnich bluesów San Francisco – Jeśli gatunki inwazyjne mogą być kontrolowane – to nie pójdzie drogą Xerces.

Przeniósł kobiet - Twin Peaks SF

(więcej zdjęć poniżej)

Ta sama kobieta - Twin Peaks SF

Nienormalny mężczyzna - Marin Headlands

Zdeformowany mężczyzna - Marin Headlands

Ten zdeformowany samiec został znaleziony na środku szlaku i ledwo mógł latać (zobacz zwinięte prawe skrzydło przednie). Próbowałem zepchnąć go ze szlaku, kiedy czołgał się na mojej ręce. Inaczej, Nie polecam nigdy zajmowania się zagrożonymi gatunkami!

I co najważniejsze, specjalne podziękowania dla Liama ​​O’Briena z Nature in the City za oprowadzenie mnie do tych miejscowości!