Rodzina Nepticulidae posiada jedne z najmniejszych znanych moli, od 3-8 mm końcówki skrzydła do końcówki skrzydła. Dla porównania zobrazowałem dwie ćmy powyżej: największy znany – Herkules Coscinoceraktóra prawie przechyla szalę 9 cale, i jeden z najmniejszych (tak, ta mała drobina pod ćmą Herkulesa) – Ectoedemia rubifoliella, również obrazowane poniżej. Nepticulidae są zaskakująco różnorodne, z ponad 800 opisane gatunki, które prawdopodobnie reprezentują tylko 10% rzeczywistej różnorodności (Powell, 2009). W Stanach Zjednoczonych mamy tylko 80 gatunek, z którego 25 są znane z zachodu. Kiedy porównasz tę różnorodność do 100 lub takie gatunki znane z Wielkiej Brytanii, jasne jest, że wiedzy w USA bardzo brakuje. Faktycznie, nad 80% wszelka różnorodność nepticulid jest znana tylko w Europie. Dziwna inwersja, gdy weźmie się pod uwagę, że neotropiki są najbardziej różnorodnymi ekosystemami na świecie, jakie dotąd mają tylko 74 znane gatunki Nepticulidae! (Puplesis, 2000). Dlaczego tak jest?
Ectoedemia rubifoliella 3.3mm
Stigmella ostryaefoliella 3.1mm
Różnorodność europejską można łatwo wytłumaczyć dzięki dużej koncentracji znudzonych Lepidopterists. Fauna holenderska nie jest najbardziej różnorodna i dlatego stała się najlepiej rozumiana na naszej planecie, nie wspominając już o długiej historii entomologów od setek lat. Ale reszta różnorodności Nepticulidae pozostaje tajemnicą, ponieważ tak naprawdę jest, naprawdę mały, trudno się rozprzestrzenia, i trudne do zidentyfikowania jako dorośli! Właściwie nie miałem praktyki ani sukcesu w wspinaniu się na Nepticulidae, a powyższe okazy powinny zostać zapisane na ręce Dr. Dave Wagner. Nieliczne, które mam w mojej kolekcji, są po prostu przypięte i rozproszone; a nawet przypinanie okazuje się wystarczająco trudne, gdy poślizg ręki może zatrzeć cały okaz. Najwyraźniej najlepszą metodą montażu jest powalenie ich w zamrażarce i przypięcie ich, gdy jeszcze żyją. Nie najbardziej humanitarny, ale jedynym sposobem na powstrzymanie mola przed wyschnięciem na twoich oczach i niemożliwością manipulacji. Tak trudne, jak dorośli są w stanie sobie poradzić, larwy są raczej charakterystyczne, ponieważ większość z nich to kopacze liści – żywią się materiałem między liść naskórka. To nadaje potocznej nazwie “kopacze liści” ponieważ widać przezroczyste łaty, które ćmy wydobyły’ z wnętrza liścia. Każdy gatunek jest nie tylko specyficzny dla gospodarza, ale mają tendencję do tworzenia bardzo charakterystycznych wzorów min w liściu. Więc jeśli znajdziesz kopalnię liści i znasz gatunek rośliny, są szanse, że znajdziesz w nim gatunek Nepticulid (jednak nie wszystkie kopalnie liści są nepticulidami, istnieje wiele innych owadów, które również to robią). Hodowla tych ćm jest również dość prosta, wszystko, co musisz zrobić, to wrzucić liść do torby i poczekać, aż ćma skończy karmienie. Jedna gąsienica potrzebuje tylko jednego liścia (lub mały fragment liścia) – ale należy zachować ostrożność, aby utrzymać zielony liść podczas karmienia gąsienicy. Jeśli liść umrze, podobnie będzie gąsienica. Z powodu tej paradoksalnej zdolności do rozpoznawania kopalń, a nie dorosłych, przeprowadzono na nich zaskakującą ilość badań ekologicznych, zwłaszcza, że kilka stanowi zagrożenie dla upraw komercyjnych. Pierwsze zdjęcie poniżej wyraźnie pokazuje karmienie gąsienicą w liściu – i ślad po frasie, który po sobie pozostawił.
Jeśli spojrzysz na powyższe zdjęcia kopalni, nietrudno jest wyobrazić sobie takie struktury jak ta skamieniałość. I zadziwiająco, oni mają! Pierwszy obraz poniżej (Labandeira i in., 1994) pokazuje różne kopanie liści kopalnie Nepticulidae (i Gracillariidae) z połowy kredy (97 Milion lat temu). Spektakularną rzeczą w kopalniach liści jest to, że możesz zejść do poziomu rodzaju, a czasem nawet gatunku. Autorzy potrafili rozróżnić rodzaje nepticulid Stig Mella i Ectoedemia na podstawie wzorów zachowanych w skamielinach; wzorce, których nadal używamy, aby pomóc w oddzieleniu rodzajów dzisiaj. Dolna ilustracja pochodzi z kopalni odkrytej w Japonii, która jest tylko w pobliżu 8 milion lat (Kuroko, 1987).
(Pralnia, 1994)
(Kuroko, 1987)
Bibliografia
Kuroko, H.. (1987). Kopalna kopalnia liści Nepticulidae (Lepidoptera) z Japonii. Biuletyn Sugadaira Montane Res. Cen., Nr 8, 119-121.
Labandeira, do. (1994). Stowarzyszenie dziewięćdziesiąt siedem milionów lat okrytozalążkowych owadów: Paleobiologiczne spostrzeżenia na temat znaczenia koewolucji Postępowania z National Academy of Sciences, 91 (25), 12278-12282 DOI: 10.1073/pnas.91.25.12278
PUPLESIS, R., DISKUS, ZA., ROBINSON, SOL., & HONOR, sol. (2002). Przegląd i lista kontrolna Neotropical Nepticulidae (Lepidoptera) Biuletyn Muzeum Historii Naturalnej. Seria entomologiczna, 71 (01) DOI: 10.1017/S0968045402000032
Powell, J.A., Opler, ROCZNIE. (2010). Ćmy zachodniej części Ameryki Północnej – autor: J. A. Powell i P.. A. Opler Entomologia systematyczna, 35 (2), 347-347 DOI: 10.1111/j.1365-3113.2010.00525.x
Na początku kambru morza (542-488 Milion lat temu) miał mnóstwo dziwne i dziwne stworzenia prawie niewyobrażalne dla nawet najlepszego marzyciela science-fiction. Jak być może jednym z prekursorów do Arthropoda (również Onychophora i Tardigrada), z lobopodian liniach stanowią dziwną grupę “robaki z nóg” które kiedyś wędrowały po starożytnych dnach morskich. Dokładnie to, jak blisko są do prawdziwych stawonogów, jest przedmiotem dyskusji (drzewo poniżej), ale ten nowo odkryty rodzaj i gatunek, Diania cactiformis (chodzący kaktus), reprezentuje najbardziej dobrze sklerotyzowane i podobne do stawonogów spośród wszystkich znanych do tej pory.
Ten potężny dwa i pół cala potwór pomaga nam zrozumieć przejście z miękkiego, podobnego do robaka stworzenia w stawonoga o twardej skorupie; daje także lepsze wyobrażenie o tym, jak różnorodne były te płaty lobopodia. To fascynujące pytanie, ponieważ zaletą przegubu, sklerotyzowany, kończyny były takie, które eksplodowały i urozmaicały wśród stworzeń, które znamy dzisiaj. Dokładnie, jak to się stało, nie jest bliżej rozwiązania, ale wygląda na to, że nogi tego zwierzęcia zostały sklerotyzowane przed ciałem (stawonogi vs. artrodyzacja). Odkryto jedną małą skamielinę, a jeszcze inną wgląd w historię ewolucji.
Bibliografia
Liu, JOT., Steiner, M., Dunlop, JOT., Keupp, H., Shu, RE., Lub, Q., Mam, JOT., Zhang, Z., & Zhang, X. (2011). Opancerzony kambryjski zrazik z Chin z przydatkami podobnymi do stawonogów Natura, 470 (7335), 526-530 DOI: 10.1038/natura09704
Ups, looks like I missed my first ‘blogoversary’! Monday the 21st was the one year turning point for my blog; and I’m incredibly happy to have spent the last year sharing some of my ramblings with all of you. I’ve somewhat lost track of how many hits I’ve had since I moved everything over to The Southern Fried Science Network, but it’s more than I ever could have ever imagined as a newbie blogger twelve months ago. When I look over the last year a few posts come to mind as my favorite:
Szokująco, oszałamiająco, zadziwiająco; themonarchs are back (ale nie wspólnie wpatrując Julianne Moore). Dobrze, to nie jest takie niesamowite; I pretty much predictedthis would be the case last March when everyone was running around terrified because the butterflies hit an all time low (since counting startedw 1993). Właściwie uważam, powiedziałem “I will bet anything on the population making a recovery in the years to come…”. Tak, how about anything = beer, and who’s buying?
Perhaps I am celebrating a bit early. Maybe the news isn’t so good that I can run a victory lap quite yet, but preliminary surveys look like the overwintering populations have doubled this year. That’s a pretty good start, but we still haven’t hit the 18 year average (not an impressive statistic). But don’t misread my intentions – I’m not claiming this one year somehow has proven the decline insignificant. It may or may not be, all we can really say is that it’s just another data point. The fact is that our dataset is very weak and there are factors such as local weather that create massive margins of error. It’s also nearly impossible to extrapolate from what little data we do have. So is the monarch a very good “canary in the coal mine”?
I would say poor at best. How is one insect species that roosts in massive singular colonies a good indicator of our ecosystem? Tak, they migrate from all reaches of North America, but their recent high mortality rates have nothing to do with the lives they lived outside of Mexico. Perhaps if millions of butterflies died of some strange toxin we could heed the warning, but such was not the case. Those poor monarchs are at the mercy of winter storms that are likely to become more frequent with a warming climate. So can we say that climate change is negatively impacting these animals? Turns out we can’t, at least not yet. If this were to be so then our data is telling us that the1996-1997 seasonwas a really healthy one where clouds of pollution parted and nature rejoiced. Did the 2010 season then become a post apocalyptic blade-runner-esque world where acid rain melted the orange off of butterfly wings? Clearly not. Neither climate nor pollution were drastically different in those years. The monarchs just had a really good year followed by some really bad ones. Maybe we should just find a better canary if we’re trying to blow the whistle on global warming or deforestation.
As a last thought here is a video from the above story. Just as you’d expect, it’s over dramatized and a bit hilarious.
A softball for this GOP challenge. This image comes care of the Victoria Advocate (TX paper) – with apoorly written article about butterflies. This image flop is pretty easy, but for extra points who can tell me what else is incorrect in the text?
Mam dodany nowy nagłówek jak widać – jak to wygląda? Bawię się z ustawieniami, ale proszę dać mi znać, jeśli ćma na prawo zostanie przycięty niezgrabnie, i rozdzielczości ekranu jest, czy tak jest w istocie.
Jeśli zdarzy ci się mieszkać w Yolo, Hrabstwa Solano lub Sacramento warto wybrać się z siatką. dr. Art Shaprio zaoferował po raz 40-ty swój Konkurs Motyli Białej Kapusty. Jeśli jesteś pierwszą osobą, która złapie białą kapustę (Pieris się – zaborczy) przed dr. Shapiro, kupi ci dzban piwa! Musisz dostarczyć próbkę żywy do recepcjonistki w Departamencie Ewolucji i Ekologii w celu potwierdzenia identyfikacji (Zakładam, że udowodnię, że nie tylko uratowałeś martwego motyla z zeszłego roku i oszukałeś).
W ciągu ostatnich 30 lat motyle pojawiały się wcześniej – teraz średnio dwa tygodnie. Lepiej się pospiesz, pierwsza biała kapusta 2010 zebrano 27 stycznia.
Zrobiłem, i wygląda na to, że został napisany przez Sarah Palin. Faktycznie, Natknąłem się na ten meta analizy ponad 22,000 Powyżej na horoskopy Informacja jest piękna. To spektakularne – ale będę spływać kilka punktów tutaj:
Z nich 22,000 horoskopy przyszedł wykres najczęstszych słów (dno), 90% których stało się dokładnie tak samo, niezależnie od znaku. David McCandless wygenerowane również meta prognozy przy użyciu tych najczęstsze słowa. To idzie mniej więcej tak.
“Gotowy? Pewny? Niezależnie od sytuacji lub tajemnicą chwili cieszyć się wszystko dużo. Poczuj w stanie absolutnie obchodzi. Spodziewać niczego innego. Przechowywać kochać. Rodzina i przyjaciele materii. Świat jest życie, zabawy i energii. Może trudno. Lub proste. Mając wystarczająco dokładnie, najlepiej. Pomoc i porozmawiać z innymi. Zmienisz zdanie i lepiej nastrój przychodzi wraz…“
Wszyscy, miejmy nadzieję,, powinien wiedzieć, że horoskopy i astrologia zawsze parujące stosy. Widząc dane jak to tylko sprawia, że znacznie łatwiej się śmiać w obliczu wackiness. Uwielbiam także interpretacji McCandless jest cech gwiazd. Jestem “Bliźnięta” (lub co najmniej była), i najczęściej są dla mnie słowa “strona, pobyt, Z pewnością problemy i słuchać”. Interpretować jako “psychicznie partia zwierząt, które nigdy nie mówi nie”. Uwielbiam go.
Możesz również słyszałem ostatnio o skandaliczna historia błędnych gwiazd zadań. Jak się okazuje, nasza ziemia chwieje się lekko na orbicie; co oznacza, że gwiazdy nie są dokładnie tam, gdzie są one na nocnym niebie dzisiaj, jak były kilka tysięcy lat temu, kiedy po raz pierwszy pochodzi zodiaku. Więc jeśli gwiazdki formy, kim jesteś w chwili urodzenia to oni tak na podstawie gdzie są teraz, a nie 2,000 lat temu. Niespodzianka – wiele osób powinno być teraz przypisane do nowego znaku! Oooo skandal! Nauka astrologii nawet nie zbliżył się do przewidywania tego (to znacznie boli mnie nawet szyderczo nazywają naukę astrologii). Ale to jest OK, to nie będzie ich perturb, są one również dostosować w uniku dysk nauki i przędzenie BS, i robili tak przez setki lat. Widok 1781 Astronomowie rzucił klucz na głowach astrologów z odkrycia Urana – a pokolenie później Neptuna pojawił się na scenie. Och, nie martw się! Astrologów fudged własne numery, jęknął o różne “wykresy i systemy” i Wymknąłeś w dwa dodatkowe znaki gwiazd zgodzić się ze światem, jak go rozumiał nauki. O, i nieważne resztę miliard, miliardów gwiazd i planet…
Jeszcze, Wciąż słyszę cichy krzyk w dół ulicy tutaj w Berkeley – ktoś klepie rękę do głowy i woła “no teraz to ma sens, Byłem Byk wszystko wzdłuż!”
Należy udać się zbadać jego blog i przyjrzeć się bliżej w analizie. Jeszcze lepiej, jeśli masz przyjaciela, który kocha swoją astrologię, należy przekazać to w ich kierunku.
I have always known that in many places of the world, especially off the beaten track, caterpillars of moths and butterflies are on the menu. FromAfrica do Australiathere are dozens of species that might taste good enough to be reasonably edible or even delicious. But here in the US insects rarely if ever make it onto our tables (at least not to our knowledge) – but occasionally into our bottles. I’m sure that many of you have seen the worm at the bottom of the tequila bottle: which is actually the caterpillar of the Cossid mothHypotpa agavis. I have even heard reports that migrant Mexican workers dig up native plants on their lunch break to snack on the large pink larvae of a related moth; probably in the genusComadia. Despite my previous knowledge, I was a bit surprised by a recent article discussing the massive diversity of Lepidoptera used as staple food sources throughout Mexico.
Ectoedemia rubifoliella 3.3mm
Stigmella ostryaefoliella 3.1mm
Stigmella aceris (link do kredytu graficznego)
Paradoksa Stigmella (link do kredytu graficznego)
(Pralnia, 1994)
(Kuroko, 1987)
