Nepticulidae ailesi bilinen en küçük güvelerden bazılarını barındırır., 3-8 mm kanat ucundan kanat ucuna kadar değişen. Karşılaştırma için yukarıda iki güve görüntüledim: bilinen en büyük – Coscinocera herkülBu, ölçekleri neredeyse 9 inç, ve en küçüklerinden biri (evet Herkül güvesinin altındaki o küçücük nokta) – ektoödem rubifoliella, ayrıca aşağıda görüntülendi. Nepticulidae şaşırtıcı derecede çeşitlidir, üzerinde ile 800 muhtemelen sadece temsil eden tanımlanan türler 10% gerçek çeşitliliğin (Powell, 2009). Amerika Birleşik Devletleri'nde biz sadece 80 tür, olan 25 batıdan bilinir. Bu çeşitlilik ile karşılaştırdığınızda 100 ya da İngiltere'den bilinen türler, ABD bilgisinin büyük ölçüde eksik olduğu açık. Aslında, üzerinde 80% neptikülid çeşitliliğinin tamamı yalnızca Avrupa'dan bilinmektedir.. Neotropiklerin dünyanın en çeşitli ekosistemleri olduğunu, ancak yalnızca 74 bilinen Nepticulidae türleri! (puplesis, 2000). bu neden böyle?
ektoödem rubifoliella 3.3aa
Stigmella ostryaefoliella 3.1aa
Avrupa çeşitliliği, sıkılmış Lepidopteristlerin yüksek konsantrasyonu nedeniyle kolayca açıklanabilir.. Holarktik fauna en çeşitli değildir ve bu nedenle gezegende en iyi anlaşılan haline gelmiştir., Yüzlerce yıl öncesine dayanan uzun bir centilmen entomolog geçmişine sahip olduklarından bahsetmiyorum bile.. Ancak Nepticulidae çeşitliliğinin geri kalanı bir sır olarak kalıyor çünkü onlar gerçekten, gerçekten küçük, yayılması zor, ve yetişkin olarak tanımlanması zor! Aslında Nepticulidae'yi monte etme konusunda çok az uygulama veya başarı elde ettim., ve yukarıdaki örnekler Dr.. Dave Wagner. Koleksiyonumda sahip olduğum çok az şey basitçe sabitlenmiş ve yayılmamış; ve bir elin kayması tüm numuneyi yok edebildiğinde, iğneleme bile yeterince sert olduğunu kanıtlıyor.. Görünüşe göre montaj için en iyi yöntem, onları dondurucuda yere sermek ve hala hayattayken iğnelemektir.. en insancıl değil, ama güvenin gözlerinizin önünde kurumasını ve manipüle edilmesinin imkansız hale gelmesini engellemenin tek yolu. Yetişkinleri yönetmek ne kadar zorsa, larvalar oldukça karakteristiktir, çünkü çoğu yaprak madencisidir – malzeme ile beslenirler arasında yaprak epidermisi. Bu ortak isme borç verir “yaprak lekesi madencileri” çünkü güvelerin mayınladığı yarı saydam yamaları görebilirsiniz.’ yaprağın içinden dışarı. Her tür sadece konakçıya özgü değildir., ancak yaprak içinde çok karakteristik maden desenleri oluşturma eğilimindedirler.. Yani bir yaprak madeni bulursanız ve bitki türlerini biliyorsanız, Muhtemelen içindeki Nepticulid türlerini öğrenebilirsiniz. (ancak tüm yaprak mayınları neptikülit değildir, bunu yapan başka böcekler de var). Bu güveleri yetiştirmek de oldukça basittir., tek yapman gereken yaprağı bir torbaya atmak ve güvenin beslenmesini bitirmesini beklemek. Bir tırtılın sadece bir yaprağa ihtiyacı vardır (veya yaprağın küçük bir bölümü) – ama tırtıl beslenirken yaprağın yeşil kalmasına özen gösterilmelidir.. yaprak ölürse, tırtıl da öyle olacak. Yetişkinleri değil, mayınları tanımlamaya yönelik bu paradoksal yetenek nedeniyle, mayınlar üzerinde şaşırtıcı miktarda ekolojik araştırma yapılmıştır., özellikle birkaçı ticari ürünler için tehdit oluşturduğundan. Aşağıdaki ilk görüntü, tırtılın yaprak içinde beslenmesini açıkça göstermektedir. – ve geride bıraktığı pisliğin izi.
Yukarıdaki maden resimlerine bakarsanız, bu fosilleşme gibi yapıları hayal etmek o kadar da zor değil.. ve şaşırtıcı bir şekilde, onlar sahip! Aşağıdaki ilk resim (Labandeira et al., 1994) çeşitli yaprak madenciliği Nepticulidae mayınlarını gösterir (ve bir Gracillariidae) Orta Kretase'den (97 milyon yıl önce). Yaprak mayınları ile ilgili muhteşem olan şey, cins seviyesine ve hatta bazen tür seviyesine inebilmenizdir.. Yazarlar, neptikülid cinsleri arasında ayrım yapabildiler. stigmalla ve ektoödem fosillerde korunan desenlere dayanarak; bugün hala türlerin ayrılmasına yardımcı olmak için kullandığımız kalıplar. Alttaki resim Japonya'da keşfedilen bir madenden. 8 milyon yaşında (Kuroko, 1987).
(çamaşır, 1994)
(Kuroko, 1987)
Referanslar
Kuroko, H. (1987). Nepticulidae'nin Fosil Yaprak Madeni (Pulkanatlılar) Japonyadan. Bülten Sugadaira Montane Res. Sen., 8 numara, 119-121.
Labandeira, C. (1994). Doksan Yedi Milyon Yıllık Angiosperm-Böcek Derneği: Birlikte Evrimin Anlamına İlişkin Paleobiyolojik Görüşler Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı, 91 (25), 12278-12282 DOI: 10.1073/pnas.91.25.12278
PUPLESİS, R., DİSKUS, A., ROBINSON, G., & ONUR, G,. (2002). Neotropical Nepticulidae'nin bir incelemesi ve kontrol listesi (Pulkanatlılar) Doğa Tarihi Müzesi Bülteni. Entomoloji Serisi, 71 (01) DOI: 10.1017/S0968045402000032
Powell, J.A., opler, P.A.. (2010). Batı Kuzey Amerika'nın Güveleri – J tarafından. bir. Powell ve P. bir. opler Sistematik Entomoloji, 35 (2), 347-347 DOI: 10.1111/j.1365-3113.2010.0525.x
Erken Kambriyen denizleri (542-488 milyon yıl önce) bolluğu vardı garip ve tuhaf yaratıklar en iyi bilimkurgu hayalperesti için bile neredeyse hayal edilemez. Muhtemelen Arthropoda'nın öncülerinden biri olarak (Ayrıca onikofora ve tardigrad), lobopod soyları garip bir grup “bacaklı solucanlar” bir zamanlar antik deniz yataklarında dolaşan. Gerçek eklembacaklılara tam olarak ne kadar yakın oldukları tartışmaya açık (aşağıdaki ağaç), ama bu yeni keşfedilen cins ve türler, Diania kaktüsleri (yürüyen kaktüs), bugüne kadar bilinenlerin en iyi sklerotize ve eklembacaklı benzerini temsil eder.
Bu iki buçuk inç büyüklüğündeki canavar, yumuşak gövdeli solucan benzeri bir yaratıktan sert kabuklu bir eklembacaklıya geçişi anlamamıza yardımcı oluyor.; ayrıca bu lobopod uzantılarının ne kadar çeşitli olabileceğine dair daha iyi bir izlenim veriyor.. Büyüleyici bir soru çünkü eklemli, sklerotize, uzuvlar, bugün bildiğimiz yaratıklar arasında patlayan ve çeşitlenen biriydi.. Bunun tam olarak nasıl gerçekleştiği çözülmeye daha yakın değil, ama görünüşe göre bu hayvanın bacakları vücudundan önce sklerotize olmuş (artropodizasyon vs. artrodizasyon). Keşfedilen küçük bir fosil ve evrim tarihine dair bir başka küçük içgörü.
Referanslar
Liu, J., Steiner, M., Dunlop, J., Satın almak, H., Şu, D., Veya, Q., Onlar sahip, J., Zhang, İLE BİRLİKTE., & Zhang, x. (2011). Çin'den eklembacaklılara benzer uzantıları olan zırhlı bir Kambriyen lobopod Doğa, 470 (7335), 526-530 DOI: 10.1038/doğa09704
ayy, looks like I missed my first ‘blogoversary’! Monday the 21st was the one year turning point for my blog; and I’m incredibly happy to have spent the last year sharing some of my ramblings with all of you. Ben Southern Fried Bilim Ağı için her şeyi taşındık beri ben biraz yaşadım kaç hit izini kaybettim, şimdiye kadar hiç oniki ay önce bir acemi blogger olarak hayal bile edemeyeceği ama daha var. Ben geçen yıl boyunca baktığımızda birkaç mesaj benim favori olarak akla gelen:
Shockingly, stunningly, amazingly; themonarchs are back (but not co-staring Julianne Moore). Tamam, it’s not that amazing; I pretty much predictedthis would be the case last March when everyone was running around terrified because the butterflies hit an all time low (since counting startediçinde 1993). Actually I believe I said “I will bet anything on the population making a recovery in the years to come…”. Bu yüzden, how about anything = beer, and who’s buying?
Perhaps I am celebrating a bit early. Maybe the news isn’t so good that I can run a victory lap quite yet, but preliminary surveys look like the overwintering populations have doubled this year. That’s a pretty good start, but we still haven’t hit the 18 year average (not an impressive statistic). But don’t misread my intentions – I’m not claiming this one year somehow has proven the decline insignificant. It may or may not be, all we can really say is that it’s just another data point. The fact is that our dataset is very weak and there are factors such as local weather that create massive margins of error. It’s also nearly impossible to extrapolate from what little data we do have. So is the monarch a very good “canary in the coal mine”?
I would say poor at best. How is one insect species that roosts in massive singular colonies a good indicator of our ecosystem? Evet, they migrate from all reaches of North America, but their recent high mortality rates have nothing to do with the lives they lived outside of Mexico. Perhaps if millions of butterflies died of some strange toxin we could heed the warning, but such was not the case. Those poor monarchs are at the mercy of winter storms that are likely to become more frequent with a warming climate. So can we say that climate change is negatively impacting these animals? Turns out we can’t, at least not yet. If this were to be so then our data is telling us that the1996-1997 seasonwas a really healthy one where clouds of pollution parted and nature rejoiced. Did the 2010 season then become a post apocalyptic blade-runner-esque world where acid rain melted the orange off of butterfly wings? Clearly not. Neither climate nor pollution were drastically different in those years. The monarchs just had a really good year followed by some really bad ones. Maybe we should just find a better canary if we’re trying to blow the whistle on global warming or deforestation.
As a last thought here is a video from the above story. Just as you’d expect, it’s over dramatized and a bit hilarious.
A softball for this GOP challenge. This image comes care of the Victoria Advocate (TX paper) – Birlikte poorly written article about butterflies. This image flop is pretty easy, but for extra points who can tell me what else is incorrect in the text?
I’ve uploaded a new header as you can see – how does it look? I’m playing around with the settings, but please let me know if the moth on the right gets cropped awkwardly, and what your screen resolution is if that is the case.
If you happen to be living out in Yolo, Solano or Sacramento counties you should head out with a net. Dr. Art Shaprio has offered for the 40th year hiscabbage white butterfly competition. If you are the very first person to catch a cabbage white (Pieris dışarı – invasive) before Dr. Shapiro he will buy you a pitcher of beer! You have to deliver the specimenaliveto the receptionist in the Department of Evolution and Ecology to confirm the identification (I assume to prove you didn’t just save last year’s dead butterfly and cheat).
Over the last 30 years the butterflies have been emerging earlier – two weeks on average now. You better hurry, the first cabbage white of 2010 was collected on January 27th.
Ben yaptım, bu Sarah Palin tarafından yazılmıştır gibi ve sesler. Aslında, Ben üzerinde bu meta analiz geldi 22,000 horoscopes over onInformation is Beautiful. It’s spectacular – but I’ll run down a few points here:
From these 22,000 horoscopes came a chart of the most common words (bottom), 90% of which happen to be exactly the same regardless of your sign. David McCandless also generated a meta prediction using these most common words. It goes something like this.
“Ready? Emin? Whatever the situation or secret moment enjoy everything a lot. Feel able to absolutely care. Expect nothing else. Keep making love. Family and friends matter. The world is life, fun and energy. Maybe hard. Or easy. Taking exactly enough is best. Help and talk to others. Change your mind and a better mood comes along…“
Everyone, umutla, should know that horoscopes and astrology have always been steaming piles. Seeing the data like this just makes it that much easier to laugh in the face of wackiness. I also love McCandless’s interpretation of star traits. I’m a “gemini” (or at least was), and the most common words for me are “party, stay, issues and listen certainly”. Interpreted as “emotionally disturbed party animal who never says no”. Love it.
You might have also heard recently about thescandalous storyof wrong star assignments. As it turns out our earth wobbles slightly in orbit; meaning the stars are not exactly where they are in the night sky tonight as they were a few millennia ago when the zodiac was first derived. So if the stars mold who you are at birth then they do so based on where they are now and not 2,000 years ago. Surprise – many people should now be assigned to a new sign! Oooohscandal! The science of astrology didn’t even come close to predicting this (it greatly pained me to even mockingly call astrology science). But that’s OK it won’t perturb them, they are well adapt at dodging hard science and spinning BS, and have been doing so for hundreds of years. Geri 1781 astronomers threw a wrench at the heads of astrologers with the discovery of Uranus – and a generation later Neptune appeared on the scene. Oh don’t worry! Astrologers fudged their own numbers, whined about different “charts and systems” and snuck in two extra star signs to agree with the world as science understood it. aman, and never mind the rest of the billion, billion stars and planets…
Yet, I can still hear a faint cry down the street here in Berkeley – someone slaps hand to head and exclaims “oh now it makes sense, I was a Taurustüm along!”
You should go explore his blog and take a closer look at the analysis. Daha da iyisi, if you have a friend who loves their astrology, you should forward this in their direction.
I have always known that in many places of the world, especially off the beaten track, caterpillars of moths and butterflies are on the menu. FromAfrica karşı Avustralyathere are dozens of species that might taste good enough to be reasonably edible or even delicious. But here in the US insects rarely if ever make it onto our tables (at least not to our knowledge) – but occasionally into our bottles. I’m sure that many of you have seen the worm at the bottom of the tequila bottle: which is actually the caterpillar of the Cossid mothHypotpa agavis. I have even heard reports that migrant Mexican workers dig up native plants on their lunch break to snack on the large pink larvae of a related moth; probably in the genusComadia. Despite my previous knowledge, I was a bit surprised by a recent article discussing the massive diversity of Lepidoptera used as staple food sources throughout Mexico.
ektoödem rubifoliella 3.3aa
Stigmella ostryaefoliella 3.1aa
Stigmella aceris (resim kredisine bağlantı)
Stigmella paradoksu (resim kredisine bağlantı)
(çamaşır, 1994)
(Kuroko, 1987)
