Με τον Chris Grinter, στις 4 Οκτωβρίου, 2011 Πριν από λίγους μήνες ένα υπέροχο κλειδί για τα λεπιδόπτερα του Καναδά (Ολα τους) δημοσιεύτηκε από Τζέισον Ντομπρόσκι – υποψήφιος διδάκτορας από το U. της Αλμπέρτα. Το πρόγραμμα είναι διαθέσιμο για τους χρήστες των Windows μόνο έτσι δεν είχα μια καλή ευκαιρία για να εξερευνήσουν ακόμα – αλλά το PDF είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο και καλύπτει το ίδιο υλικό. Όλα τα γνωστά καναδικά λεπιδόπτερα περιλαμβάνονται σε αυτό το κλειδί και τα περισσότερα από αυτά ανήκουν σε υποοικογένεια ή ακόμα και φυλή! Υπάρχουν 222 taxa, 73 χαρακτήρες και 266 καταστάσεις χαρακτήρα που βοηθούν στον περιορισμό των πραγμάτων. Αυτή είναι η πρώτη αναφορά στο είδος της που καλύπτει με ακρίβεια και πλήρως την πανίδα μιας ολόκληρης χώρας και η πρώτη που χρησιμοποιεί ένα καλά εικονογραφημένο και διαδραστικό κλειδί. Είναι εκπληκτικό το πόσο γνωστοί είναι οι leps αλλά πόσο λίγες καλές αναφορές υπάρχουν, σχεδόν κανένα από τα οποία δεν έχει χρησιμοποιήσιμο κλειδί. Για όλους όσους δυσκολεύτηκαν να αναγνωρίσουν τα leps πριν, αυτό θα είναι ένας απίστευτα χρήσιμος πόρος. Χορήγησε, υπάρχουν πιθανώς μερικοί σκώροι των ΗΠΑ που θα μπορούσαν να ρίξουν ένα κλειδί στη ροή των πραγμάτων, αλλά σε γενικές γραμμές αμφιβάλλω ότι θα υπάρξουν πολλά προβλήματα.
Με τον Chris Grinter, στις 3 Οκτωβρίου, 2011  Ζεύγος Gnophaela vermiculata
Αυτό το σκώρο Δευτέρα είναι μια Arctiinae, Gnophaela vermiculata. Αυτά όμορφη μέρα πετούν σκώροι ήταν άφθονα σε κίτρινο Ηλίανθος λουλούδια γύρω από 9000′ στο Santa Fe National Forest, Νέο Μεξικό. Οι κάμπιες τρέφονται με bluebells, αλλά οι ενήλικες προτιμούν την υψηλότερη ποιότητα πηγή νέκταρ στην περιοχή – η οποία, ευτυχώς, καθιστά εύκολη και ελκυστική θέματα φωτογραφία.
Με τον Chris Grinter, την 30η Σεπτεμβρίου, 2011 Η σημερινή ημέρα σηματοδοτεί μια θλιβερή ημέρα στην ιστορία της Φυσικής, ο Tevatron accelerator at Fermi Lab in Batavia Illinois was powered down for the last time. Μόλις η δεύτερη πιο ισχυρός επιταχυντής στον κόσμο (και πιο ισχυρή στις ΗΠΑ), the new LHC has made this beautiful machine obsolete. I can only assume the teams of scientists working at Fermi were hopeful for further funding, but the grand ol’ days of big-budget physics was crushed by congress in 1993 with the cancelation of the SSC. Off to Europe our physicists go!
I have many fond memories of visiting Fermi with my grade school science class. Every year Mr. House would take us to explore the physics and nature surrounding the lab. I recall a feeling of privilege when you visited a real working lab where there were no public displays with cute goggly-eyed atoms, just chalk boards full of Feynman diagrams and 3 day old cups of coffee. But it was probably the fully restored big bluestem prairie that grew on and around the 4 mile collider ring was where I had the most fun and is what left a lasting impact on my scientific career.
And so it goes, the evolution of science in the US. I have noticed this particular trend: 1) An active science facility with lots of research has a tiny museum for public tours. 2) The research loses funding and the tiny museum takes over. 3) The museum is renovated to be more “family” friendly and “interactive”, while science is pushed into the basements. 4) Whatever scientists are left (or students hired to act like scientists) are put under glass for the public to watch like strange creatures; all while true research fades into memory.
 Tevatron at Fermi: Reidar Hahn/Fermilab
Με τον Chris Grinter, την 30η Σεπτεμβρίου, 2011 Ο 2011 Ιγκ Νόμπελ Η τελετή πραγματοποιήθηκε χθες στο Θέατρο Sanders του Χάρβαρντ. Το βραβείο χρηματοδοτείται από την Improbable Research, μια οργάνωση που συγκεντρώνει συναρπαστικά, Περιττός, και ξεκαρδιστικές ερευνητικές εργασίες που θριαμβεύουν την ιδέα ότι δεν είναι όλη η επιστήμη βαρετή. Μεταξύ των διακεκριμένων φετινών παραληπτών ήταν και συνάδελφος εντομολόγος και blogger Ντέιβιντ Ρεντς, που έλαβε το IgNobel στη Βιολογία για α ανακάλυψη που έγινε στο 1983 με τον συνάδελφο Darryl Gwynne στο αυστραλιανό outback. Προς μεγάλη τους έκπληξη, ένα συγκεκριμένο στυλ καφέ μπουκαλιού με εσοχές στη βάση (“κούτσουρα”) αποδείχθηκε ακαταμάχητο για τα αρσενικά του σκαθαριού Buprestid Julodimorpha bakewelli Julodimorpha saundersii (βλέπω χαρτί πηγής και σχολιάστε παρακάτω).
Συγχαρητήρια Dave και Darryl!
 Η Julodimorpha bakewelli προσπαθεί να συναναστραφεί με ένα μπουκάλι μπύρα. Φωτογραφία από τον D. Γκουίν
Με τον Chris Grinter, on September 19th, 2011 [youtube kZyIN23Cy4Y 480 360]
Ο μικροσκοπικός κόσμος των εντόμων είναι πολύ διαφορετικός από τον δικό μας και σπάνια μας δίνουν μια ματιά σε αυτόν. Χάρη εν μέρει στο εντυπωσιακό σύστημα κάμερας Phantom και το Καλλιτέχνες πτήσης οι ερευνητές του έργου έχουν κινηματογραφήσει το λεπτό (1mm!) Τριχόγραμμα σφήκα (Χαλκιδοΐδας) σε πτήση. Αυτά τα έντομα είναι παράσιτα αυγών των λεπιδοπτέρων (μεταξύ άλλων ομάδων αναμφίβολα) και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αποτελεσματικοί παράγοντες βιοελέγχου. Όπως θα δείτε στο βίντεο, έχει γίνει κατανοητό από καιρό ότι αυτές οι σφήκες κάνουν ωτοστόπ σε ενήλικα λεπιδόπτερα περιμένοντας φρέσκα αυγά, αλλά δεν ήξερε πώς έφτασαν εκεί και αν πετούσαν καν στους ενήλικες οικοδεσπότες. Ζαλιστικώς, αυτή η σφήκα χτυπά τα φτερά της ~ 350 φορές ανά δευτερόλεπτο να επιτύχει μερικά εκπληκτικά επιτεύγματα κίνησης. Η εμβιομηχανική αυτού του μηχανισμού πτερυγίων πρέπει να είναι συναρπαστική.
Κάντε κύλιση μπροστά στο 1:07 και παρακολουθήστε την αλληλεπίδραση των δύο σφηκών – αυτό που γυρίζει στα αριστερά της οθόνης κινείται με τόσο παράξενο τρόπο που μοιάζει με κακό CGI. Ελπίζω σίγουρα να καταγράψουν περισσότερα είδη ιπτάμενων εντόμων!
Με τον Chris Grinter, on September 19th, 2011  Trosia nigrorufa (Megalopygidae)
This Monday moth is a stunning female of the Neotropical Megalopygidae – Trosia nigrorufa. Ed Ross and Ev Schlinger collected this specimen in Peru in 1955, and I’ve heard many stories about these epic expeditions. I can’t really imagine travelling via cargo ship, being gone for six or more months at a time and relying mostly on hand written correspondance. It must have made the world feel like a much larger place than it is today.
Με τον Chris Grinter, on September 13th, 2011 This is a pretty epic fail. I guess the “young adult” publishing guidelines are less strict with “facts”.
Thanks to Richard Lee Brown for first posting this on Facebook.
Με τον Chris Grinter, on September 12th, 2011 Ωχ, I skipped last monday’s moth, so here are two! These are some stunners from the CAS Philippines expedition and I think I have figured out their names. If you know better, please correct me.
 Parasa darma (Limacodidae)
 Parotis marginata (Crambidae)
Με τον Chris Grinter, στις 4 Σεπτεμβρίου, 2011  Σαμ Ι πληβείος
Όλοι είδαμε αυτή τη μέρα έρχεται, η άνοδος των πεταλούδων, την ημέρα που θα λάβει εκδίκηση για εμάς. Δεν θα νιώθουν πλέον παθητικά πετούν γύρω ενδιαιτημάτων τους, καθώς ισοπεδώνονται για εμπορικά κέντρα και μολυσμένο με απορροή. One particularly angry Karner Blue has submitted a letter to the Onion warning us that our time is about up. Endangered little Lycaenidae will join hands and come after us some quiet night while we’re asleep in our beds. We at the Lepidopterists’ Society have even made their list for failing to take action. Together we should act before it is too late – let us preemptively strike before the rise of the blues. Save your families! Burn those styrofoam containers, pave the prairies, drive your off-road vehicles and take a stand against these fluttering fanatics!
(or we could just save them…)
Με τον Chris Grinter, on August 31st, 2011 Υπήρξε μια συνεχής συζήτηση τα τελευταία χρόνια για το γιατί τόσο λίγες γυναίκες παραμένουν στην επιστήμη. Ενώ δεν πρόκειται να βουτήξω σε αυτό το θέμα εδώ, μπορείτε να βρείτε μεγάλες συζητήσεις εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι κάποιος διαφωνεί για το γιατί οι γυναίκες δεν μπαίνουν στην επιστήμη εξαρχής, ειδικά όταν βλέπεις τέτοια πράγματα. Τρόπος να εκτυπώσετε αυτό το στερεότυπο που συνθλίβει την ψυχή ακριβώς στο μπροστινό μέρος του πουκάμισου της κόρης σας, JCPenny.
(μέσω Skepchick)
|
Σκεπτικισμός
|
