Chris Grinter tarafından, on July 25th, 2011 This Monday I am departing from the usual Arctiinae for something completely different – a microlep! This is a Nepticulidae, Stigmella diffasciae, and it measures in at a whopping 6 aa. I can’t take credit for spreading this moth – all of the nepticulids I have photographed are from the California Academy of Sciences and spread by Dave Wagner while he was here for a postdoctorate position.
The caterpillars mine the upper-side of the leaves of Ceanothus and are known only from the foothills of the Sierra Nevada in California. If you’re so inclined the revision of the North American species of the genus is freely available here (.pdf).
 Stigmella diffasciae (Neptikülgiller)
Chris Grinter tarafından, 22 Temmuz, 2011 Son GOP meydan okumasından bu yana biraz zaman geçti, ama this is a softball. Daha uygun bir resim bulamayacak kadar tembel olduklarını umuyorum…
Chris Grinter tarafından, 19 Temmuz'da, 2011 Boş zamanı olsaydı İsa ne yapardı? – belki bir hastalığı tedavi edebilir, savaşı bitirmek, ya da açlığı besle – ama hayır, herkes bunun geldiğini görüyor. Neden onları özüne şok etmiyorsun – yüzünü bir Walmart faturasına yak! En azından, that’s what a couple in South Carolina believe to have found, Bir Walmart receipt with Jesus’s face on it. This isn’t exactly new or exciting, humans have a wonderful ability to recognize a face in just about anything. Jesus and other characters “appear” on random things all the time, and even in 2005 a shrine was built to the Virgin Mary around a water stain in a Chicago underpass.
Pareidolia anyone? Aslında, that face looks pretty convincing, I’m not too sure this wasn’t just faked or “enhanced”. The closeups even look like there are fingerprints all over it. Since I don’t have a walmart anywhere near me or a walmart receipt on hand I can’t determine how sensitive the paper is and how easy it would have been to do – but how long do you think before it shows up on ebay? Herhangi bir olayda, it looks much more like James Randi to me than Jesus (at least we actually know what Randi looks like!).
 from CNN
Chris Grinter tarafından, 18 Temmuz tarihinde, 2011 Over on Arthropoda, fellow SFS blogger Michael Bok shared an image of his field buddy, Plugg the green tree frog. My first thought was of a similar tree frog that haunted welcomed me everywhere I went in Santa Rosa National Park, Kostarika. Needless to say, Costa Rica instills a sudden habit of double checking everything you are about to do. This species is known as the milk frog (Phrynohyas venulosa) for their copious amounts of milky white toxic secretions. One of the first stories Dan Janzen told me while while I was with him at Santa Rosa was about this species – and accidentally rubbing his eye after holding it. Thankfully the blindness and burning was only temporary.
 Milk Frog: Phrynohyas venulosa
Chris Grinter tarafından, 18 Temmuz tarihinde, 2011 I’ll keep the ball rolling with Arctiinae and post a photo today of Ctenucha brunnea. This moth can be common in tall grasses along beaches from San Francisco to LA – although in recent decades the numbers of this moth have been declining with habitat destruction and the invasion of beach grass (Ammophila arenaria). But anywhere there are stands of giant ryegrass (Leymus condensatus) you should find dozens of these moths flying in the heat of the day or nectaring on toyon.
 Ctenucha brunnea (Erebidae: Arctiinae)
Chris Grinter tarafından, on July 12th, 2011 Well as you may have guessed the subject isn’t as shocking as my title suggests, but I couldn’t help but to spin from the Guardian article. I really find it hilarious when I come across anything that says scientists are “astounded”, “baffled”, “shocked”, “puzzled”, – I guess that’s a topic for another time… Nevertheless a gerçekten cool butterfly has emerged at the “Sensational Butterflies” exhibit at the British Museum in London – a bilateral gynandromorph! The Guardian reports today that this specimen of Papilio memnon just emerged and is beginning to draw small crowds of visitors. I know I’d love to see one of these alive again – although the zoo situation would take away quite a bit of the excitement. I think the only thing more exciting than seeing one of these live in the field would be to net one myself!
One little thing tripped my skeptical sensors and that is the quote at the end of the article taken from the curator of butterflies, Blanca Huertas. “The gynandromorph butterfly is a fascinating scientific phenomenon, and is the product of complex evolutionary processes. It is fantastic to have discovered one hatching on museum grounds, particularly as they are so rare.”
Iyi, I don’t specifically see how these are a “product of … evolutionary processes” inasmuch as tüm life in tüm forms is a product of evolution. These are sterile “glitches” that are cool, but not anything that has been specifically evolved for or against. Perhaps it would be more adept to call this a fascinating process of genetics (which the article actually describes with accuracy). Ayrıca – butterflies emerge as adults and hatch as caterpillars – but that’s just me being picky.
Chris Grinter tarafından, on July 11th, 2011 Günümüzün güvesi, Güneydoğu Arizona ve Meksika'dan güzel ve nadir bir türdür.: Lerina enkarne (Erebidae: Arctiinae). Diğer birçok gündüz uçan tür gibi, parlak renklidir ve büyük olasılıkla aposematiktir.. Nihayet, ev sahibi bitki bir süt otu ve tırtıl da aynı derecede çarpıcı (altında).
 Lerina enkarne (Erebidae: Arctiinae)
Bu görüntü eski, yayılmış örnek hayvan adaletini pek yapmıyor, ama şanslı bir fotoğrafçı yumurtlayan bir dişi buldum Tucson'un dışındaki bir tepenin en tepesinde, Arizona. Hazır buradayken, Philip'in diğer harika fotoğraflarından bazılarına göz atın. SmugMug'da.
 Lerina enkarne - Philip Kline, Hata Kılavuzu Yukarıda bahsettiğim gibi, bu güvenin aynı derecede etkileyici bir tırtılı da var. ascleapias linaria (çam iğnesi).
Chris Grinter tarafından, 5 Temmuz tarihinde, 2011 
Görünüşe göre, uyurken yüzümüze sürünen böcekleri içeren bir şehir efsanesi var.. En ünlü efsane, şu çizgide bir şeydir: “sen ye 8 uyurken bir yıl örümcekler“. Aslında Google'da sayı aralığı değiştiğinde 4 8'e kadar… bir pound'a kadar? Şaşırtıcı olmayan şeyler internette bu kadar abartılıyor, özellikle de çok popüler olan araknofobi söz konusu olduğunda. Ortalama bir Amerikalının tüm yaşamları boyunca birkaç örümcekten fazlasını yediğinden şüpheliyim.; Eviniz, her gece ağzınıza girecek kadar çok örümcekle dolup taşmamalı.! Benzer bir efsane hala bir efsanedir, ancak bir gerçek payı vardır. – kulağakaçanlar geceleri yumurtlamak için beynine girer. Kulağakaçanların insan parazitleri olduğu doğru değil (neyse ki), ama sıkı bir şekilde sürünmeye yatkınlıkları var, nemli yerler. Bunun yeterince sık bir olay olması mümkündür. Ye Olde İngiltere kulağakaçan bu kötü şöhretli ismi kazandı. Hamamböceklerinin kulak mağaracısı oldukları da belgelenmiştir. – ama geceleri üzerimizde yürüyen herhangi bir sürüngen böcek, makul bir şekilde ağızlarımızdan birine girebilir..
Ancak bir güvenin kulağa süründüğünü hiç duymadım, ta ki karşıma çıkana kadar. bu hikaye bugün! Sanırım kafası karışmış bir Noctuid bir şekilde bu çocuğun kulağına girdi, Her ne kadar yardım edemesem de, oraya kendisi mi koydu acaba diye merak etmekten kendimi alamıyorum.… Güveler genellikle uykudayken insanların üzerine konmazlar ve rutubet bulmaya meyilli de değildirler., dar noktalar. Ama sonra yine her şey mümkün, bazı noctuidler, güvenli saklanmak için gündüzleri ağaç kabuğu veya yaprakların altında sürünür. denk geldim bile başka bir hikaye İngiltere'den bir kulak güvesi (Daily Mail saygın bir kaynak olduğundan değil).
Doğal olarak, bazı tembel haber kaynakları dosya fotoğraflarını kullanarak “güveler” fotoğrafı orijinal hikayeden kopyalamak yerine. Bu çok komik çünkü kullanılan resimlerden biri tarif edilen yeni bir güve türüne ait. Geçen yıl Bruce Walsh tarafından Arizona'da. Litofan leeae blogumda daha önce iki kez yer aldı, ama asla böyle!
Kapanış notunda Robert Cording'in bir şiiri var. (ayrıca yukarıdaki resim nerede bulundu).
Bunu düşün: bir güve bir adamın kulağına uçar
Fark edilmeyen zevklerin sıradan bir akşamı.
Güve kanatlarını çırptığında, tüm rüzgarlar
Toprağın kulağında topla, hiçbir şey gibi kükreme
O hiç duydu. O sallıyor ve sallıyor
Kafası, karısı kulağının derinliklerine kazdı mı
Bir Q-ucu ile, ama kükreme durmayacak.
Sanki tüm kapılar ve pencereler
Evi bir anda havaya uçtu-
Koşulların garip oyunu
Hiç kontrolü olmadı, ama görmezden gelebilir
Akşam sanki kaybolmuş gibi kaybolana kadar
hiç yaşamadım. bedeni artık yok
kendi görünüyor; boğulmak için acı içinde çığlık atıyor
Kulağının içindeki rüzgardan, ve Tanrı'yı lanetler,
Kim, saatler önce, iyi niyetli bir genellemeydi
Yeterince iyi giden bir dünyada.
hastaneye giderken, karısı durur
Araba, kocasına dışarı çıkmasını söyler,
Çimlerde oturmak. araba ışığı yok,
sokak lambası yok, Ay yok. O alır
Torpido gözünden bir el feneri
Ve kulağının yanında tutar ve, inanılmaz,
Güve ışığa doğru uçar. Onun gözleri
ıslak. Aniden bir hacı gibi hissediyor
Beklenmedik bir dünyanın kıyısında.
Çimlere geri yattığında, o bir erkek
Tekrar. Karısı el fenerini parlatıyor
Gökyüzüne ve sadece sessizlik var
O hiç duymadı, ve küçük yol
Işığın hiç gitmediği bir yere gitmesi.
– Robert Kording, Ortak yaşam: şiirler (Fort Lee: CavanKerry Basın, 2006), 29–30.
Chris Grinter tarafından, 30 Haziran'da, 2011 
 Micronecta Scholtz Avrupa kırsal tepeler aşk koro hayatta olan, çığlık atan, Erkek sucul böcek. Yukarıdaki küçük böcek, Micronecta Scholtz (Corixidae), 2,3 mm gibi muazzam bir ölçüm yapar ve buna rağmen kolayca bir tıklama/vızıltı sesi üretir insan tarafından duyulabilir su yüzeyinin üzerinde kulak. Perspektife koymak için: havuz kenarında dururken birinin su altında konuştuğunu duymaya çalışmak neredeyse imkansızdır, yine de bu küçük böcek, karasal bir eklembacaklı ile karıştırılabilecek kadar yüksek bir ses çıkarıyor.. Ağustosböceği gibi diğer gürültülü böceklerle çevrili olduğumuzda bu kulağa çok etkileyici gelmese de, M. scholtzi Sesin kulağımıza ulaşmak için yayıldığı vücut büyüklüğü ve ortamı dikkate alındığında şaşırtıcı derecede gürültülü bir hayvan olduğu ortaya çıkıyor.. Sualtındaki tıklamaların yoğunluğunu rakamlarla ifade edin. 100 dB (Ses basınç seviyesi, SPL). Bizi böcek dünyasına küçültün ve bu ses üretimi bir aynı mesafede kırıcı! Peki, bu küçük böceğin yırtıcılarla dolu bir dünyada bu gürültüyü çıkarmasına ve yanına kâr kalmasına ne izin verdi??
Yazarlar doğal olarak bu sonuçların ne kadar şaşırtıcı olduğuna işaret ediyor.. Görünen ilk şey, su kayıkçılarının herhangi bir yerde herhangi bir küçük hayvan için fiziksel olarak mümkün olan en fazla gürültüyü yaparak etrafta yüzdükleri için işitsel yırtıcılara sahip olmaması gerektiğidir.. Aslında bu pek de şaşırtıcı değil çünkü çoğu sualtı avcısı kesinlikle görsel avcılar. (yusufçuk larvaları, su böcekleri ve böcekleri vb…). Cinsel seçilimin, bu kesin çağrıların gelişimine böyle şaşırtıcı düzeylerde rehberlik etmiş olması çok muhtemeldir.. İkinci en şaşırtıcı şey, bu böceklerin vücut boyutlarına göre ne kadar gürültülü olduklarının grafiğini çıkardığınızda açıktır.. Grafiğin en üstünde şişe burunlu yunus var (T. kesilmiş) ünlü sonarı ile. Ancak en büyük aykırı değer, aslında ses ve vücut boyutu arasındaki en yüksek orana sahip sol alttaki küçük böceğimizdir. (31.5 ortalama ile 6.9). Bilinen başka hiçbir hayvan yaklaşmaz. Diğer suda yaşayan böceklerin daha fazla incelenmesi, daha şaşırtıcı olmasa da benzer sonuçlar verebilir.!
hakkında daha doğru olmak için “çığlık atan”, böcekler (bu örnekteki hatalar doğru; Corixidae, Hemiptera takımına aittir. – gerçek böcekler) tırtıklı olması muhtemeldir – havayı solumak yerine ses üretmek için iki parçayı birbirine sürtmek, davul çalmak, vs… Makalede yazarlar, “ses, sağ parametreye bir pars stridens sürtünerek üretilir (cinsel organ eki) sekizinci karın segmentinin sol lobundaki bir çıkıntıya karşı [15]”. Alıntılarını çekmeden, Görünüşe göre, cinsteki erkeklerin stridülasyonu, eş çekimi için iyi belgelenmiştir.. Ve beklediğin gibi, haber kuruluşları ve bilim gazetecileri okudu “cinsel organ eki” ve bunu penise çevir: ve sonunda hikayelerle bitersin bunun gibi. Paramerlerin işlevi, karşıt yapılar oldukları için mandibulalara benzer şekilde gevşek bir şekilde çevrilebilir. (genellikle kıllarla donanmış) kavramak için. The bunların kesin kullanımı farklı olabilir türlere ve hatta siparişlere göre, ama penisten çok farklılar (=aedeagus) sadece çiftleşmeyi kolaylaştırmaya yardımcı oldukları ve herhangi bir sperm vermedikleri için. Yani gerçekte cinsel organın var “tokalar” Birlikte “cızırtılı kısım”. Ve bir pars stridens'in en iyi örneği şurada bitti: eski blog Arketip. Bu yapı aşağıda sarı renkle vurgulanmıştır (ve karıncanın karnında bulunur). Ama kısaca – bir çamaşır tahtasına benzeyen düzenli oluklu bir yüzey. Sonunda yukarıda alıntılanan cümle şu dile çevrilmelidir: “Karın ucundaki iki parmak birbirine sürtüyormuş gibi birbirine sürtünen iki yapı”.
 Pars stridens'in detayı (sarı) bir Pachycondyla villosa işçisinde dördüncü karın tergitinde (Taramalı Elektron Mikrografı, Roberto Keller/AMNH) Continue reading The incredibly loud world of bug sex
Chris Grinter tarafından, 20 Haziran'da, 2011 Ben bu dizi ile yuvarlanan topu tutmak ve daha düzenli hale getirmek için denemek için gidiyorum. Ben de Kaliforniya Bilimler Akademisi burada büyük koleksiyonlarından her hafta yeni bir tür vurgulayarak üzerinde durulacak. Bu bana için yeterli malzeme vermeli… yüz azından birkaç yıllık.
 Grammia edvvardsii (Erebidae: Arctiinae) Bu haftanın örneği kaplan güvesi Grammia edvvardsii. Birkaç yıl öncesine kadar bu güve familyasının Noctuidae familyasından ayrı olduğu düşünülüyordu. – ancak son zamanlardaki moleküler ve morfolojik analizler bunun aslında bir Noctuid olduğunu gösteriyor. Erebidae ailesi Noctuidae'den çıkarıldı ve Arctiidae buraya yerleştirildi., onları Arctiinae alt familyasına dönüştürmek. Tamam sıkıcı sınıflandırmayı bir kenara bırakın – her şeyi hesaba katarak, Bu güzel bir güve ve onun hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmiyor. Bu örnek San Francisco'da toplandı. 1904 – Aslında bu türün bilinen hemen hemen tüm örnekleri yüzyılın başlarında kentte toplanmıştı.. Bu güve, bol ve yaygın olan güveye çok benzese de Büyükanne süsü, gözlerin yakından analizi, kanat şekli ve antenleri bunun aslında ayrı bir tür olduğunu gösteriyor. Son örneğin 1920'lerde toplandığını ve o zamandan beri görülmediğini düşünüyorum.. Bu güvenin son dönemde neslinin tükenmiş olması muhtemel ve talihsiz bir durumdur. 100 SF Körfezi bölgesinin yıllar süren gelişimi. Büyükanne, ve genel olarak Arctiinae, yüksek düzeyde konakçı özgüllüğü ile bilinmemektedir; küçük inekler gibi olma eğilimindedirler ve yollarına çıkan hemen hemen her şeyle beslenirler. Dolayısıyla bu güvenin bugün neden bir yaşam alanına sahip olmadığı hala kafa karıştırıcı, bu kadar rahatsız bir şehirde bile. Belki de bu güve körfezi çevreleyen tuzlu bataklık alanlarda uzmanlaşmıştır. – o zamandan beri emlak depolama alanı nedeniyle hepsi yok oldu (1/3 körfezin tamamının doldurulması kaybedildi). Ya da belki bu güve bugün de bizimle birliktedir ancak gündüzleri kaçan bir tür olduğu için asla toplanmaz.. İlkbaharda küçük turuncu bir bulanıklık için gözümü daima parkta tutuyorum…
|
Şüphecilik
|
