Deur Chris Grinter, op 19 April, 2011
 Bron: Wikipedia Dit blyk dat Richard Branson het 'n nuwe idee; die ring-tailed lemur te red (Lemur catta) by importing them to his private British Virgin Island. As die artikel wys daarop Branson spandeer miljoene pond en die jare van inspanning om die eiland te draai in “the most ecologically friendly island in the world”. But it appears Mr Branson has decided to forgo conservation science and rewrite it in a more PR friendly way. In come the lemurs despite the cautions of his own ecological assessment because he wants “…to create a second island habitat and the conditions on Moskito are perfect.” Perhaps Branson has a bizarro world dictionary where the definition of the word perfect is “something completely dissimilar from the original”.
OK sure, at first the idea sounds like a fine one – the lemurs are endangered, why not try to give them a second wild refuge? Wel, Dr James Lazell of the Conservation Agency has had 31 years experience in the Virgin Islands and has pointed out that “Lemurs is rats, behendig, aggressief, omnivore diere wat 'n nadelige uitwerking op hierdie eenvoudige eiland-ekologieë kan hê. Hulle eet absoluut alles – akkedisse, vrugte, wortels, insekte, voëls’ eiers.” Ag, maar moenie bekommerd wees nie, niks sleg kan gebeur as jy primate aan 'n eiland voorstel nie (ingevoerde primate verwoes Florida Key). Branson weet dat die lemurs net sal “vat die vreemde geitjie” (soos die seldsame endemiese dwerggeitjie Sphaerodactylus parthenopion), om nie te praat nie, hulle sal waarskynlik nie na ander eilande versprei nie, aangesien hulle “haat swem” (ringstertlemur swem).
So hoekom dan die ringstert? Nie omdat dit die mees bedreigde is nie (daar is baie van ander meer bedreigde lemurs), maar omdat dit die mees ikoniese is. Dit is wat my regtig teen die muur dryf oor hierdie belaglike idee. Hy stel nie net 'n moontlik indringerspesie naïef in 'n sensitiewe eilandhabitat nie. – maar omdat hy 'n valse boodskap van bewaring versprei. Soos 'n stadige kind het Branson na die ringstert gehaas om dit te red terwyl hy die hele idee agter bewaring heeltemal mis.. Die ringstert is 'n vlagskipspesie, een wat die aandag vestig op die verwoesting wat in Madagaskar plaasvind. Een oulike snoesige dier om die verbysterend unieke en diverse habitatte van sy vaderland voor te stel. Maar nie as Richard Branson iets daaroor te sê het nie. Hoekom die moeite doen om Madagaskar te beskerm as jy kan inval en 'n nuwe tuiste skep vir 'n primaat wat almal liefhet? Sjoe, krisis afgeweer. Richard vroetel terwyl Madagaskar brand.
Ek vermoed hierdie freakish eiland-dieretuin is bloot besig om as bewaring voor te doen en die werklike aansporing daaragter is kommersieel. Oor die volgende paar jaar sal daar 'n handvol wees “luukse, koolstofneutrale huise wat op die eiland gebou is”. 'n Mooi briljante skema om die aankoop van huise aan te spoor wat ongetwyfeld tienmiljoene dollars elk sal kos – en jy kan maak asof jy goed voel oor die beskerming van die wêreld terwyl jy dit doen. Die Maagde-eilande het immers geen charismatiese natuurlewe nie; die natuur doen beslis 'n verskriklike werk om 'n miljardêrs wonderland te skep. Wat kom langs die eiland?
Miskien… net dalk… Branson het dr. Moreau trek eerste in.
Deur Chris Grinter, op 18 April, 2011 'N Paar weke gelede was ek genooi om aan te sluit 'n Berkeley entomologie klas in die veld vir die naweek. Ons bestemming was die Blue Oak Ranch Reservaat; een van die nuutste reserwes aan die Universiteit van Kalifornië-stelsel geleë net buite San Jose op die berg Hamilton (kaart hieronder). Dit was 'n gesamentlike spinnekop- en kewerklasreis, aangebied deur Charles Griswold en Dave Kavanaugh onderskeidelik. En ten spyte van 'n ryp Saterdagaand het ons daarin geslaag om 'n paar interessante insekte te vind. Jy het reeds my beelde van die Scapinotus (Carabidae), maar hier is 'n groter stel beelde van beide myself en kollega en mede-blogger Tamas Szuts.
 Staphylinidae: Aleocharinae?  Pholcidae : waarskynlik Pholcus sp.  Salticidae: Phidippus sp. Lees verder Blue Oak Ranch Reserve
Deur Chris Grinter, op 6 April, 2011 OK – 'n paar verskonings om nie met volle beelde * nog * van die larwes in die vraag (Ek sal in 'n paar dae!). Oor die naweek was ek saam met 'n groep van Berkeley studente op die berg Hamilton en PhD kandidaat Meghan Culpepper versamel 'n paar spesies van Scaphinotus en 'n paar larwes! Die monster van Maandag was dus inderdaad die larwes van 'n Scaphinotus-kewer wat in die dop van 'n inheemse aardslak smul. Hierdie uitdaging was 'n moeilike een aangesien hierdie roofsugtige Scaphinotus-larwes selde teëgekom word en daar is geen beelde van daar buite nie – en nie een van hulle voed nie. Beter geluk volgende keer!
Vir nou, hier is 'n onbepaalde Scaphinotus-spesie. In die komende weke sal ek hê 4-5 spesies gefotografeer en geïdentifiseer (deur Meghan) – en die larwes sal georden moet word vir spesie ID. Bly ingeskakel.
Deur Chris Grinter, op 4 April, 2011 
Het oor hierdie man, terwyl in die veld die ander dag, wat gaan aan hier? Punte toegeken vir die einde / Familie / Genus – Maar selfs kundiges in hierdie groep kan nie uitvind die spesie heeltemal nog.
(almal in die veld saam met my moet hul kommentaar hou totdat die raaiskote inkom!)
Deur Chris Grinter, op 30 Maart, 2011  Glas klettii: Foto's deur April Nobile, GEVAL
Vir die grootste deel vlieë is nie 'n insek ek té opgewonde oor. Egter, die raaiselagtige familie Acroceridae is die uitsondering. Ek sal begin tot tyd deel 'n paar interessante genera van tyd – die morfologie van die familie is ongelooflik diverse. Die meeste van my dae word by die museum deurgebring om ons massiewe versameling van oor te inventaris 16,000 Acorcerids (aka kleinkopvlieë). Dit klink dalk nie te indrukwekkend as jy dit met ander meer volop gesinne vergelyk nie (en dit bleek in vergelyking met die oor 17,500,000 ander monsters wat ons wel in die museum het); maar dit blyk baie te verteenwoordig, indien nie die meeste nie, van almal bekende eksemplare vir die hele familie. Alhoewel daar waarskynlik groot samestellings van hierdie vlieë in ander instellings is, the California Academy of Sciences can easily claim the record ever since receiving the collection of Dr. Evert I. Schlinger (who occasionally comes in to work from the museum).
Acrocerids turn out to be a rather difficult group to study because of how rare they are in nature, their parasitoid biology, and how difficult they can be to catch on the wing. Their large thorax is packed with muscles that rocket the fly through the air – so if you don’t catch them at a flower you’re left longing for a Malaise trap. Ev did tell me one story of learning to catch these on the wing in Costa Rica. You stand downwind from a colleague in the field – as soon as someone hears something zip past, you swing wildly hoping to snare the fly by chance… it does work every once in a while. These flies are also the only known endoparasites of adult spiders (there may be a record of a Tachinid…). The above genus, NeoLasia, is a parasite of Theraphosid tarantulas (something like Aphonopelma). As a larvae the fly works its way up the legs of a spider and burrows into the abdomen where it then settles in next to the book lung and pokes a little breathing hole. Then it waits patiently for the spider to near maturity. With female tarantulas, the fly could be dormant for decades. Eventually something akin to the movie Aliens happens and the larvae feeds on the internal organs of the spider then emerges to pupate. But figuring out whether or not a spider has a parasite is impossible without a dissection – so large collections of live spiders must be maintained to obtain host records. Parasitoïede biologie is net so cool.
Bogenoemde monster (Glas klettii 'n nuwe, naamloos, spesies) is ingesamel 1977 deur Schlinger naby die dorpie Alamos, Mexiko – op blomme met die waarskynlike nabootsingsmodel, 'n Chrysomelidae-kewer (kewer mense, enige idees buite familie?).
Deur Chris Grinter, op 24 Maart, 2011 Beter wees versigtig vir wat jy doen terwyl buite op die platteland. Plase kan wees gevaarlike plekke, veral as jy 'n fotograaf. Voorgestelde wetgewing in Florida, getiteld eenvoudig “plase”, probeer fotografie of tekeninge te maak in, op of van 'n plaas sonder uitdruklike skriftelike toestemming 'n eerstegraadse MISDAAD (tot 30 jare in die tronk). Wat kan moontlik die regverdiging vir hierdie wetgewing wees? Joernalis Barry Doyle stel voor die goeie senator is styf in die sakke van Agribesigheid – op die uitkyk vir daardie arm boere wat deur diereregtegroepe geteiken word of nog erger – menseregtegroepe! Ek is geneig om saam te stem, hierdie wetgewing is 'n walglike stuk korrupsie. Dit raak nogal erg:
(2) Iemand wat fotografeer, video rekords, of andersins beelde of prentrekords produseer, digitaal of andersins, by of van 'n plaas of ander eiendom waar wettige landboubedrywighede uitgevoer word sonder die skriftelike toestemming van die eienaar, of 'n gemagtigde verteenwoordiger van die eienaar, 'n misdaad van die eerste graad pleeg…
Ek moedig enige van my Florida-lesers sterk aan om aan te skryf Senator Norman en spreek jou absolute afsku in sy wetgewing uit.
14031 N. Dale Mabry Blvd.
Tampa, FL 33618
(813) 265-6260
Senaat VOIP: 41200
Ek moedig ook almal anders oral anders aan om aan jou Amerikaanse verteenwoordiger te skryf en jou verontwaardiging uit te roep oor hierdie moontlike skending van eerste wysigingsregte (slegs 'n voorgestelde oortreding op hierdie oomblik).
En net vir goeie maatreël, hier is 'n slegte selfoonfoto wat ek geneem het terwyl ek in Oregon was met baie plase.
Deur Chris Grinter, op 22 Maart, 2011 Gewoonlik kom ek oor aaklige entomologie artikels gereeld genoeg dat ek spaar 'n agterstand vir toekomstige reeks. Dit is nie die geval oor die afgelope paar weke, Ek het nie gekom om oor die normale verskeidenheid van verskriklike media crud. Miskien kry ek net verveeld en ophou soek so noukeurig – maar hierdie week het ek selfs 'n motverwante raakgeloop regstelling van die Maui News. Hulle het hul fout reggemaak, maar moes die oorspronklike artikel geskrap het…
En vir hierdie week het ek gevind Hierdie artikel met die prent hieronder. Dit behoort redelik maklik te wees om die vreemdhede raak te sien (hulle doen darem daarin slaag om uit te wys dat die mot is nie die LBAM (ligbruin appelmot)).
Deur Chris Grinter, Op 18 Maart, 2011 
Miskien is die enigste plek in die wêreld waar jy kan 'n Amerikaanse bison vind (vs. buffels) staan naby 'n strand langs 'n palm boom. Die week op Santa Catalina was 'n wonderlike mens, en ten spyte van 'n koel lente met 'n paar ontydige ryp, 'n paar ordentlike insameling is gedoen. Hier is net 'n paar amusante beelde en jy sal dadelik een ding opmerk: geen veldblomme nie! Soos dit blyk, amper 'n eeu van bok, vark- en bisonweiding het meestal gras en kaktusse op die eiland gelaat. At one point there were over 1000 bison and countless herds of goats; it’s a wonder anything survived at all! Vandag, there are thankfully only a modest ~200 bison left that are even on birth control (you guessed it, you can’t shoot the damn things since people “love” them – just like the stupid eucalyptus you can’t cut down). Paul Eerlik 1924 a small heard of bison were brought over to shoot the movie The Vanishing American. Natuurlik, the project went over budget, the scene was cut and the animals were let loose instead of paying to return them home. 80 years later and you’re left with an island you can only fight to “conserve” and not restore. Sad fact is that we have no clue what the island actually used to be like. It’s even hypothesized that the endemic island fox (of which we saw 6!) was brought over by indigenous peoples a few thousand years ago from neighboring islands. I guess it’s in our nature to mess with our environment.
As I was photographing the above, this beast walked up behind me. It wasn’t running, I was!
Deur Chris Grinter, op 8 Maart, 2011 [cetsEmbedGmap src = http://maps.google.com / kaarte?ll = 33.393039, -118,416824&SPN = 0.359452,0.715485&t = h&Z = 11 width = 600 hoogte = 330 margin = 0 margin = 0 frameborder = 0 blaai = Auto]
Môre Ek is af vir 'n 10 dag kollekte reis af na Catalina. Ek is gelukkig genoeg om genooi te word om aan te sluit Dr. Jerry Powell van UC Berkeley op 'n mot opname, en dit sal my eerste keer op enige van die eilande wees. Die Kanaal-eilande is bekend vir hul hoë vlakke van endemisme, en niemand is meer bekend as die Channel Island Fox. Daar is ook 'n handvol endemiese skoenlappers en motte wat ek sal hoop om te vind, maar ten minste weet ek dis veldblommeseisoen en ek het my kamera voorberei.
Ek sal waarskynlik min of geen toegang tot die internet hê terwyl ek op die eiland bly nie, so hou styf vas vir 'n week. As ek vooruit beplan het, sou ek plasings of 'n gasskrywer geskeduleer het! Bly asseblief ingeskakel vir 'n paar van my eerste beelde van die 2011 veldseisoen.
Deur Chris Grinter, op 3 Maart, 2011 
Blykbaar something in the Mazda 6 fuel line is warm and inviting for the yellow sac spider, genoeg sodat hulle bou webbe oor die vent stelsels van die 4 silinder voertuie (en nie die 6!). Die probleem is, geag 'n “spin besmetting” deur die motor maatskappy, and the clogged vent lines then can lead to a cracked gas tank and the possibility of a fire.
“A certain type of spider may weave a web in the evaporative canister vent line and this may cause a restriction of the line”
So far only 20 cases are confirmed, but this problem is prolific enough that it has lead to a recall of over 52,000 sedans! I think it’s high time the major car companies hire entomology consultants – na alles, my retainer would be a lot less than the cost of that recall…
I consulted with our resident team of arachnologists here at the GEVAL, and the above image does appear to be a sac spider. It’s too hard to tell from the image, but it’s probably not an egregious taxonomic failure.
|
Skeptisisme
|
