Door Chris Grinter, op 19 april, 2011
 Bron: Wikipedia Het blijkt dat Richard Branson heeft een nieuw idee; aan de ringstaartmaki besparen (Makicatta) door importeren in zijn prive British Virgin Island. Zoals het artikel wijst erop Branson bracht miljoenen ponden en jaren van inspanning om het eiland te veranderen in “de meest ecologisch vriendelijke eiland in de wereld”. Maar het lijkt de heer Branson heeft besloten om af te zien van natuurbehoud en herschrijven in een PR-vriendelijke manier. Komen de lemuren, ondanks de waarschuwingen van zijn eigen ecologische beoordeling, want hij wil “…naar een tweede eiland leefgebied te creëren en de voorwaarden op Moskito zijn perfect.” Misschien Branson heeft een bizarro wereld woordenboek waar de definitie van het woord perfect is “iets totaal verschillend van de oorspronkelijke”.
OK zeker, in eerste instantie het idee klinkt als een fijne ene – de maki's zijn bedreigde, waarom niet proberen hen een tweede wilde toevlucht te geven? Goed, Dr James Lazell van de Conservation Agency heeft gehad 31 jaar ervaring in de Maagdeneilanden en heeft erop gewezen dat “Maki's zijn behendige, vingervlugge, agressief, omnivore dieren die een nadelig effect hebben op deze eenvoudige eiland ecologieën kunnen hebben. Ze eten werkelijk alles - hagedissen, fruit, wortels, insecten, vogels’ eieren.” Oh, maar maak je geen zorgen, niets ergs kan gebeuren als je primaten kennismaken met een eiland (geïntroduceerd primaten verwoesten Florida Key). Branson weet dat de lemuren zal alleen “neem de oneven gecko” (zoals de zeldzame inheemse dwerg-gecko Sphaerodactylus parthenopion), niet te vergeten dat ze waarschijnlijk niet verspreid naar andere eilanden, omdat zij “haat zwemmen” (ringstaartmaki zwemmen).
Dus waarom dan de ring-tailed? Niet omdat het de meest bedreigde (er veel andere meer bedreigde lemuren), maar omdat het de meest iconische. Dat is wat er werkelijk drijft me op de muur over dit belachelijke idee. Hij is niet alleen naïef invoering van een eventueel invasieve soorten in een kwetsbaar eiland leefgebied – maar omdat hij verspreidt een valse boodschap van behoud. Zoals een trage kind Branson is met spoed naar het ringstaartmaki om het op te slaan, terwijl volledig ontbreekt het hele idee achter het behoud. De ringstaartmaki is een flagship species, een die de aandacht vestigt op de verwoesting die plaatsvindt in Madagaskar. Een snoezige dier naar de verbluffend unieke en gevarieerde leefgebieden van haar thuisland vertegenwoordigen. Maar niet als Richard Branson heeft iets over te zeggen. Waarom zou beschermen Madagascar wanneer u kunt Swoop in en maak een nieuw huis voor een primaat iedereen houdt? Foei, crisis afgewend. Richard frunnikt terwijl Madagaskar verbrandt.
Ik vermoed dat dit grillige eiland dierentuin is gewoon vermomd als behoud en de echte stimulans erachter is commercieel. In de komende jaren zal er een handvol van zijn “luxe, koolstof-neutrale woningen gebouwd op het eiland”. Een vrij briljante plan om de aankoop van woningen die ongetwijfeld zullen tientallen miljoenen dollars kosten elk stimuleren – en je kunt doen alsof ze een goed gevoel over het beschermen van de wereld, terwijl je het doet. Na alle Maagdeneilanden ontberen elke charismatische dieren; natuur doet er zeker een verschrikkelijke baan van het creëren van een miljardairs wonderland. Wat komt er op het eiland?
Misschien… heel misschien… Branson heeft Dr. Moreau bewegen in eerste.
Door Chris Grinter, op 18 april, 2011 A few weeks ago I was invited to join a Berkeley entomology class out in the field for the weekend. Our destination was the Blue Oak Ranch Reserve; one of the newest reserves to the University of California system located just outside of San Jose on Mount Hamilton (map below). It was a joint spider and beetle class trip, hosted by Charles Griswold en Dave Kavanaugh respectively. And despite a frost on Saturday night we managed to find some interesting insects. You’ve already seen my images of the scaphinotus (Carabidae), but here is a larger set of images from both myself and colleague and fellow blogger Tamas Szüts.
 Staphylinidae: Aleocharinae?  Pholcidae : likely Pholcus sp.  Salticidae: Phidippus sp. Continue reading Blue Oak Ranch Reserve
Door Chris Grinter, op 6 april, 2011 OK – een paar excuses voor het *nog* niet hebben van volledige afbeeldingen van de larven in kwestie (Ik zal over een paar dagen!). In het weekend was ik met een groep Berkeley-studenten op Mount Hamilton en promovenda Meghan Culpepper verzamelde een paar soorten Scaphinotus en een paar larven! Het exemplaar van maandag was dus inderdaad de larven van een Scaphinotus-kever die in de schaal van een inheemse landslak aan het feesten was. Deze uitdaging was een moeilijke omdat deze roofzuchtige Scaphinotus-larven zelden worden aangetroffen en er geen afbeeldingen zijn van daarbuiten – en geen van hen voedt. Volgende keer beter!
Voor nu, hier is een onbepaalde Scaphinotus-soort. De komende weken heb ik 4-5 soorten gefotografeerd en geïdentificeerd (door Meghan) – en de larven moeten worden gesequenced voor soort-ID. Blijf op de hoogte.
Door Chris Grinter, op 4 april, 2011 
Kwam over deze man, terwijl in de andere dag het veld, wat is hier aan de hand? Punten toegekend voor bestellen / Familie / Genus – maar zelfs deskundigen in deze groep kan niet achterhalen nog heel de soort.
(iedereen in het veld met mij moeten hun opmerkingen te houden tot de gissingen komen!)
Door Chris Grinter, op 30 maart, 2011  Glas klettii: Foto's van April Nobile, GEVAL
Voor het grootste deel vliegen zijn geen insect krijg ik overdreven enthousiast over. Echter, de raadselachtige familie Acroceridae zijn de uitzondering. Ik zal beginnen met het delen van een aantal interessante geslachten van tijd tot tijd – de morfologie van de familie is verbazingwekkend divers. Most of my days are spent at the museum inventorying our massive collection of over 16,000 Acorcerids (aka small-headed flies). That may not sound all too impressive when you compare it to other more abundant families (and it does pale in comparison to the over 17,500,000 other specimens we do have in the museum); but it turns out to represent many, if not most, of all known specimens for the entire family. While there are likely large assemblages of these flies in other institutions, the California Academy of Sciences can easily claim the record ever since receiving the collection of Dr. Evert I. Schlinger (who occasionally comes in to work from the museum).
Acrocerids turn out to be a rather difficult group to study because of how rare they are in nature, their parasitoid biology, and how difficult they can be to catch on the wing. Their large thorax is packed with muscles that rocket the fly through the air – so if you don’t catch them at a flower you’re left longing for a Malaise trap. Ev did tell me one story of learning to catch these on the wing in Costa Rica. You stand downwind from a colleague in the field – as soon as someone hears something zip past, you swing wildly hoping to snare the fly by chance… it does work every once in a while. These flies are also the only known endoparasites of adult spiders (there may be a record of a Tachinid…). The above genus, NeoLasia, is a parasite of Theraphosid tarantulas (something like Aphonopelma). As a larvae the fly works its way up the legs of a spider and burrows into the abdomen where it then settles in next to the book lung and pokes a little breathing hole. Then it waits patiently for the spider to near maturity. With female tarantulas, the fly could be dormant for decades. Eventually something akin to the movie Aliens happens and the larvae feeds on the internal organs of the spider then emerges to pupate. But figuring out whether or not a spider has a parasite is impossible without a dissection – so large collections of live spiders must be maintained to obtain host records. Parasitoid biology is just so cool.
The above specimen (Glas klettii a new, unnamed, soorten) was collected in 1977 by Schlinger near the town of Alamos, Mexico – on flowers with the likely mimic model, a Chrysomelidae beetle (beetle people, any ideas beyond family?).
Door Chris Grinter, on March 24th, 2011 Better be careful of what you do while out in the countryside. Farms can be dangerous places, especially if you’re a photographer. Proposed legislation in Florida, titled simply “farms”, is attempting to make photography or drawings in, on or of a farm without explicit written consent a first degree FELONY (up to 30 years in prison). What could possibly be the justification for this legislation? Journalist Barry Doyle suggests the good Senator is tightly in the pockets of Agribusiness – looking out for those poor farmers who are targeted by animal rights groups or even worse – human rights groups! I tend to concur, this legislation is a disgusting piece of corruption. It gets pretty bad:
(2) A person who photographs, video records, or otherwise produces images or pictorial records, digital or otherwise, at or of a farm or other property where legitimate agriculture operations are being conducted without the written consent of the owner, or an authorized representative of the owner, commits a felony of the first degree…
I strongly encourage any of my Florida readers to write to Senator Norman and express your absolute disgust in his legislation.
14031 N. Dale Mabry Blvd.
Tampa, FL 33618
(813) 265-6260
Senate VOIP: 41200
I also encourage everyone else everywhere else to write to your US representative and exclaim your outrage over this possible violation of first amendment rights (only a proposed violation at this moment).
And just for good measure, here is a bad cellphone picture I took while in Oregon with lots of farms.
Door Chris Grinter, op 22 maart, 2011 Meestal kom ik afschuwelijk entomologie artikelen regelmatig genoeg dat bewaar ik een achterstand voor toekomstige serie. Dit is het geval in de afgelopen weken niet geweest, Ik ben niet gekomen over de normale reeks van vreselijke media crud. Misschien krijg ik gewoon afgemat en stoppen met kijken zo zorgvuldig – maar deze week kwam ik zelfs over een mot gerelateerde correctie uit de Maui Nieuws. Ze losten hun dwaling, maar moet het originele artikel hebt verwijderd…
En voor deze week vond ik dit artikel met de afbeelding hieronder. Zou moeten zijn vrij eenvoudig om de gekte te spotten (zij van tenminste beheren erop te wijzen dat de mot is niet de LBAM (lichtbruin appelmot)).
Door Chris Grinter, op 18 maart, 2011 
Misschien is de enige plek ter wereld waar je een Amerikaanse bizon kan vinden (vs. buffel) staan dicht bij een strand naast een palmboom. De week op Santa Catalina was een prachtige een, en ondanks een koele lente met een paar ontijdig vorst, een fatsoenlijke verzamelen werd gedaan. Here are just a few amusing images and you’ll notice one thing right away: no fields of wildflowers! As it turns out, almost a century of goat, pig and bison grazing has left mostly grass and cactus on the island. At one point there were over 1000 bison and countless herds of goats; it’s a wonder anything survived at all! Vandaag, there are thankfully only a modest ~200 bison left that are even on birth control (you guessed it, you can’t shoot the damn things since people “love” them – just like the stupid eucalyptus you can’t cut down). In 1924 a small heard of bison were brought over to shoot the movie The Vanishing American. Natuurlijk, the project went over budget, the scene was cut and the animals were let loose instead of paying to return them home. 80 years later and you’re left with an island you can only fight to “conserve” and not restore. Sad fact is that we have no clue what the island actually used to be like. It’s even hypothesized that the endemic island fox (of which we saw 6!) was brought over by indigenous peoples a few thousand years ago from neighboring islands. I guess it’s in our nature to mess with our environment.
As I was photographing the above, this beast walked up behind me. It wasn’t running, I was!
Door Chris Grinter, op 8 maart, 2011 [cetsEmbedGmap src = http://maps.google.com / maps?ll = 33.393039, -118,416824&spn = 0.359452,0.715485&t = h&z = 11 width = 600 height = 330 marginwidth = 0 marginheight = 0 frameborder = 0 scrolling = auto]
Morgenochtend ben ik weg voor een 10 dag verzamelen reis naar Catalina Island. Ik heb het geluk om te worden uitgenodigd om Dr treden geweest. Jerry Powell van UC Berkeley op een nachtvlinder enquête, en dit zal mijn eerste keer op een van de eilanden. De Kanaaleilanden staan bekend om hun hoge niveaus van endemische, en niemand is meer bekend dan de Channel Island Fox. Er zijn ook een handvol inheemse vlinders en motten dat ik zal worden in de hoop te vinden, maar in ieder geval ik weet dat het Wildflower seizoen en ik heb mijn camera primer gekregen.
Ik zal waarschijnlijk weinig of geen toegang tot het internet tijdens een verblijf op het eiland, zo strak hangen voor een week. Had ik op voorhand gepland had ik gepland berichten of een gastschrijver! Neemt u stay tuned voor een aantal van mijn eerste beelden van de 2011 veldseizoen.
Door Chris Grinter, op 3 maart, 2011 
Blijkbaar iets in de Mazda 6 brandstofleiding is warm en uitnodigend voor de gele zakspin, genoeg zodat ze webben bouwen over de ventilatiesystemen van de 4 cilinder voertuigen (en niet de 6!). Het probleem is beschouwd als een “spinnenplaag” door het autobedrijf, en de verstopte ontluchtingsleidingen kunnen dan leiden tot een gebarsten gastank en de mogelijkheid van brand.
“Een bepaald type spin kan een web weven in de ontluchtingsleiding van de verdampingsbus en dit kan een vernauwing van de leiding veroorzaken”
Alleen tot nu toe 20 gevallen zijn bevestigd, maar dit probleem is zo productief dat het heeft geleid tot een terugroepactie van meer dan 52,000 sedans! Ik denk dat het hoog tijd is dat de grote autobedrijven entomologieconsulenten inhuren – ten slotte, mijn provisie zou een stuk minder zijn dan de kosten van die terugroepactie…
Ik heb overleg gepleegd met ons team van arachnologen hier bij de GEVAL, en de bovenstaande afbeelding lijkt een zakspin te zijn. Het is te moeilijk om het op de afbeelding te zien, maar het is waarschijnlijk geen flagrante taxonomische mislukking.
|
Scepticisme
|
